ELEGY
Σκηνοθεσία: Ιζαμπέλ Κοϊξέτ
Παίζουν: Μπεν Κίνγκσλεϊ, Πενέλοπε Κρουζ, Ντένις Χόπερ
Αν ανήκετε στην κατηγορία των ωρίμων ανδρών που έχουν πατήσει τα.. ήντα και βάλε, αλλά παρόλ' αυτά το βασικό τους πρόβλημα είναι πώς να αποφεύγουν τους... εκνευριστικούς περισπασμούς από το τσούρμο των νεαρών και όμορφων γυναικών που ποθούν διακαώς να βρεθούν στην αγκαλιά τους, τότε βρίσκεστε στην κατάλληλη ταινία. Πρόκειται για την ταινία που μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα του πασίγνωστου αμερικανού συγγραφέα Φίλιπ Ροθ Το ζώο που ξεψυχά. Στο βιβλίο, όπως και στην ταινία, πρωταγωνιστεί κάποιος Ντέιβιντ Κέπες, ένας... σιτωμένος καθηγητής πανεπιστημίου και επιφανές μέλος της νεοϋορκέζικης ιντελιγκέντσια, με δική του ραδιοφωνική εκπομπή και στήλη στο New Yorker (όλως τυχαίως η περιγραφή ταιριάζει γάντι στον ίδιο τον Ροθ), ο οποίος έχει μάθει να ζει μόνος του και να απολαμβάνει την ανεξαρτησία του, και διόλου δεν το αντέχει να τον πρήζουν κάτι νεαρές φοιτητριούλες για... μόνιμη σχέση, δεσμό και άλλα τέτοια μικροαστικά και μπανάλ. Στο βιβλίο μάλιστα καυχάται και για τις σεξουαλικές του επιδόσεις, τις οποίες δεν λέει να καταβάλει ο πανδαμάτωρ χρόνος, στην ταινία όμως το συγκεκριμένο στοιχείο αποσιωπάται. Αυτό που αποκαλύπτεται αντιθέτως είναι τα υπέροχα στήθη της Πενέλοπε Κρουζ. Μπορεί να μην διαθέτουμε τα προσόντα του καθηγητή Κέπες, αλλά τώρα, χάρη στην μαγική τεχνολογία του σινεμά, μπορούμε κι εμείς να απολαύσουμε, έστω και μόνο οπτικά, τα εν λόγω στήθη. Για να σοβαρευτούμε όμως και λίγο, η συγκεκριμένη ταινία καταφέρνει όχι μόνο να αποδώσει το αμφιλεγόμενο κλίμα του βιβλίου, αλλά με την σεναριακή ανατροπή του δεύτερου μέρους να μας προβληματίσει γόνιμα ως προς την υποχρέωσή μας να παίρνουμε τη ζωή όπως έρχεται και να αποφεύγουμε τις προβολές στο, έτσι κι αλλιώς αβέβαιο, μέλλον. Μπορεί «εσύ να είσαι στην αρχή κι εγώ στο παραπέντε», που λέει και το τραγούδι, αλλά... μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
**
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου