HAPPY-GO-LUCKY
Σκηνοθεσία: Μάικ Λι
Παίζουν: Σάλι Χόκινς, Έντι Μαρσάν, Αλέξις Ζέγκερμαν
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα φιλμικό σύμπαν που απαρτίζεται από δύο ομόκεντρες σφαίρες. Η εσωτερική σφαίρα αποτελεί τον μικρόκοσμο της ηρωίδας της ταινίας, της τριαντάρας δασκάλας Πόπι, η οποία είναι πάντα χαμογελαστή και γεμάτη θετική ενέργεια, πάντα πρόθυμη να κοιτάξει τον συνάνθρωπό της στα μάτια και να επικοινωνήσει μαζί του, μια διάνοια αμόλυντη από ευρύτερους πολιτικούς προβληματισμούς. Η έξω σφαίρα περικλείει αυτήν ακριβώς την ευρύτερη κοινωνία, η οποία βρίσκεται σε ένα είδος τεκτονικής τριβής με τον μικρόκοσμο της ηρωίδας, διεισδύει απειλητικά σ’ αυτόν, δοκιμάζει τις αντοχές του. Αυτή η σύγκρουση προσωπικής έναντι πολιτικής σφαίρας, εισάγεται ήδη από την πρώτη σκηνή της ταινίας: Η Πόπι μπαίνει να χαζέψει σ’ ένα βιβλιοπωλείο και, όσο φιλικά κι αν συμπεριφέρεται στον πωλητή, αυτός την αντιμετωπίζει με πρωτόγνωρη ψυχρότητα. Επιπλέον, όταν φεύγει, διαπιστώνει ότι της έχουν κλέψει το ποδήλατο. Όσο τυχερή κι αν είσαι, λοιπόν, όση θετική ενέργεια κι αν εκλύεις, βρίσκεσαι κι εσύ εκτεθειμένη στην κακία ενός κόσμου που υπερβαίνει το άτομο και κινείται από αδιόρατες και ανεξέλεγκτες δυνάμεις. Μικρά παιδιά εμφανίζουν βίαιη συμπεριφορά, στους δρόμους ψυχωσικοί losers παραμιλούν χαμένοι στο δικό τους κόσμο, ενώ άλλοι, φαινομενικά «νορμάλ», αποδεικνύονται βυθισμένοι σε μια από τις γνωστότερες ψυχασθένειες του καιρού μας, τη συνωμοσιολαγνεία και τις τάσεις καταδίωξης. Απέναντι σε όλα αυτά αρκεί το ζεστό χαμόγελο και η ανθρωπιά μια απλής δασκαλίτσας; Μάλλον όχι. Αν όμως η ανθρωπιά δεν είναι συνθήκη ικανή, ο Μάικ Λι, ο μεγαλύτερος ίσως σύγχρονος άγγλος σκηνοθέτης, μοιάζει να μας λέει ότι είναι σίγουρα αναγκαία. Σε έναν κόσμο που η Πόπι κι οι φιλενάδες της αδυνατούν να διακρίνουν τα αόρατα νήματα, η μεταξύ τους σχέση μοιάζει να αποτελεί το απόλυτο και οριστικό αποκούμπι. Ο έλεγχος της ζωής μας ξεγλιστράει από τα χέρια μας, έχουμε απωλέσει την ικανότητα να κατανοούμε τον κόσμο, μας απομένει όμως η δύναμη της αγάπης. Αυτό το τελευταίο αποκούμπι είναι που κάνει την Πόπι τυχερή κι ευτυχισμένη. Μακάρι κι εμάς…
****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου