16.2.09

ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ


DOUBT

Σκηνοθεσία: John Patrick Shanley
Παίζουν:
Meryl Streep, Philip Seymour Hoffman, Amy Adams, Viola Davis
ΗΠΑ, 2008. Διάρκεια: 104΄

Να σας πω ότι η Αμφιβολία δεν είναι καλή ταινία, θα είναι ψέμα. Απλά είναι μια ταινία με υπερβολικά πολλά ράσα και υπερβολικά πολλές καλόγριες. Με οπισθοδρομικά θρησκευτικά γυμνάσια σε μια εποχή που θα πίστευε κανείς ότι θα ανήκαν πλέον οριστικά στο παρελθόν. Με προβληματισμούς περί εκσυγχρονισμού της εκκλησίας που επίσης φαντάζουν ξεπερασμένοι. Με σημαντικές σκηνές να αποτελούνται από το κήρυγμα ενός ιερέα από άμβωνος. Προσθέστε σε όλα αυτά και μια σκηνοθετική γραμμή ανάλογων... κλασικιστικών αρχών, με στιβαρές ερμηνείες του παλιού, καλού θεατρικού καιρού και συμβολισμούς που κραυγάζουν, και καταλαβαίνετε εύκολα ότι δεν έχουμε να κάνουμε ακριβώς με την ταινία που μπορεί να συνεπάρει ένα νεανικό κοινό. Από την άλλη, αν επιτρέψει κανείς στην ταινία να ρίξει τα δίχτυα της και να υφάνει τον ιστό της, δύσκολα της ξεφεύγει. Καταφέρνει κι αναπτύσσει το κεντρικό θέμα της, την αμφιβολία, με τόση επιδεξιότητα, που, κι όσοι ακόμα βγουν από την αίθουσα απολύτως πεπεισμένοι για την ενοχή ή την αθωότητα του παπά της σχολής (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν) ο οποίος κατηγορείται από την καλόγρια-διευθύντρια (Μέριλ Στριπ) για "ανάρμοστες" σχέσεις με μαθητές, θα εκπλαγούν όταν διαπιστώσουν σε πόσο διαφορετικά συμπεράσματα κατέληξαν άλλοι θεατές. Και τα ερωτήματα βεβαίως πάνε και πιο βαθιά από την απλή διχοτομία αθώος/ένοχος. Μέχρι ποιου σημείου μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον απλώς και μόνον για τις προτιμήσεις του, ή τις μύχιες σκέψεις του, όταν η συμπεριφορά του είναι εντός των αποδεκτών ορίων; Μέχρι ποιου σημείου έχουμε δικαίωμα να διεισδύουμε στην ιδιωτική ζωή ενός υπόπτου; Αγιάζει ο σκοπός τα μέσα; Μήπως είναι σωστότερο πολύ απλά να αποδεχόμαστε τους ανθρώπους όπως μας αυτοσυστήνονται και να μην προσπαθούμε να "ξεσκεπάσουμε" τις κρυφές τους πλευρές; Ερωτήματα που θίγονται με έξυπνο τρόπο στην ταινία, η οποία αναπτύσσει με κομψή θεατρικότητα τα επιχειρήματά της, προσφέροντάς μας μπόλικο υλικό για μια συζήτηση με ένα ποτό στο χέρι μετά το τέλος της προβολής. Αρκεί μόνο να μην ξεχάσαμε να συζητάμε...

***

Δεν υπάρχουν σχόλια: