Σκηνοθεσία: Μπράιαν Χέρτσλινγκερ, Τζον Γκαν, Μπρετ Γουίν
ΗΠΑ (2003). Διάρκεια: 90΄
Ο Μπράιαν Χέρτσλινγκερ, νεαρός και άφραγκος επίδοξος σκηνοθέτης, νοικιάζει με δυο συμφοιτητές του απ’ τη σχολή κινηματογράφου μια ψηφιακή κάμερα και προσπαθεί να πραγματοποιήσει μέσα σ’ ένα μήνα το όνειρο του: Να βγει ραντεβού με την Ντρου Μπάριμορ.
Έχοντας αφομοιώσει δημιουργικά τις τεχνικές του Μάικλ Μουρ και του Μόργκαν Σπέρλοκ του Super Size Me, ο δαιμόνιος, νευρωτικός κι αλέγρος Χέρτσλινγκερ εκκινεί από ένα συνειδητά κενόδοξο εύρημα («30 μέρες. 1100 δολάρια. Ένα ραντεβού»), για να κλιμακώσει μεθοδικά την ταινία του σε μια διασκεδαστική, ανάλαφρη και ευρηματική φιλοσοφική ενατένιση του σύγχρονου «μιντιοκρατούμενου» κόσμου μας.
Φαινομενικά πρόκειται απλά για ένα διασκεδαστικό ντοκιμαντέρ (αν μπορεί να θεωρηθεί ντοκιμαντέρ μια ταινία η οποία προκαλεί τα γεγονότα τα οποία καλείται κατόπιν να καταγράψει). Ένας απλοϊκός νεαρός. Κάποιος ανάμεσά μας. Γεμάτος άγχη, φοβίες και μόνιμες αφραγκιές. Δεν γνωρίζει κανέναν στο Χόλιγουντ, έχει όμως ένα όνειρο: Να γνωρίσει τον παιδικό του έρωτα, την Ντρου Μπάριμορ. Οπλισμένος με μια νοικιασμένη βιντεοκάμερα και 1100 δολάρια που κέρδισε από τη συμμετοχή του σ’ ένα τηλεπαιχνίδι όπου η σωστή απάντηση ήταν «Ντρου Μπάριμορ», ο Χέρτσλινγκερ αποδύεται σ’ ένα κυνήγι φίλων και γνωστών, προσπαθώντας να ελέγξει την ορθότητα της αρχής των «έξι βαθμών διαχωρισμού». Ότι δηλαδή οποιοσδήποτε άνθρωπος στον πλανήτη μπορεί να γνωρίσει οποιονδήποτε άλλο, αν βρει έναν κοινό γνωστό ενός γνωστού ενός γνωστού ενός γνωστού επί έξι φορές. Ο κόσμος του Χόλιγουντ όμως αποδεικνύεται εξαιρετικά κλειστό σύστημα για τους κοινούς θνητούς. Η επιτυχία φαντάζει άκρως αμφίβολη.
Μπορεί κανείς να σταματήσει εδώ. Να αντιμετωπίσει δηλαδή την ταινία σαν μια διασκεδαστική αφήγηση της προσπάθειας ενός απλού ανθρώπου να κυνηγήσει το όνειρό του. Ο Χέρτσλινγκερ κι οι συνεργάτες του όμως, σίγουρα δεν είναι τόσο απλοϊκοί όσο θέλουν να δείχνουν… Παίζοντας με το σύνολο των συμβάσεων της χολιγουντιανής κινηματογραφικής αφήγησης, με ένα πλήθος αναφορών από τον σύγχρονο κόσμο των ΜΜΕ, καθώς και με μια σειρά από στερεότυπα πάνω στη διάκριση «κοινοί θνητοί – Αστέρες του Χόλιγουντ», η ταινία θίγει με διακριτικό τρόπο σημαντικά ζητήματα που έχουν ανακύψει με την εξάπλωση και κυριαρχία των ΜΜΕ και σχολιάζει με ένα κλείσιμο του ματιού την κουλτούρα της επιφανειακότητας που αυτά έχουν επιβάλλει. Συνολικά, μια εξαιρετική ταινία…
ΒΑΘΜΟΣ: ****
(δημοσιεύτηκε στον εξώστη 747)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου