LA BESTIA NEL CUORE
Σκηνοθεσία: Κριστίνα Κομεντσίνι
Παίζουν: Τζιοβάνα Μεζοτζιόρνο, Αλέσιο Μπόνι, Στεφανία Ρόκα, Άντζελα Φινοτσιάρο
Ιταλία, 2005. Διάρκεια: 120΄
Υπόθεση: Η Σαμπίνα βασανίζεται από εφιάλτες που σχετίζονται με την παιδική της ηλικία και τους νεκρούς γονείς της. Διστάζοντας να ανοιχτεί στο σύντροφό της, αποφασίζει να επισκεφτεί τον αδελφό της στην Αμερική, για να συζητήσουν για το οικογενειακό τους παρελθόν…
Συμβατικό, αλλά ενδιαφέρον ιταλικό μελόδραμα, με θέμα τους αγώνες μιας νεαρής γυναίκας να ξορκίσει τους δαίμονες του παρελθόντος.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν «τα εν οίκω μη εν δήμω». Από τη στιγμή που θα κλείσουν οι πόρτες ενός σπιτιού κι η οικογένεια απομείνει μόνη, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει μεταξύ των μελών της. Τα οικογενειακά μυστικά είναι τα καλύτερα κρυμμένα. Καμιά φορά, μάλιστα, απωθούνται τόσο βαθιά, που τα ξεχνούν ακόμα κι ίδιοι οι πρωταγωνιστές τους. Τότε μετασχηματίζονται σε ανεξήγητα άγχη, φοβίες κι εφιάλτες, που τους στοιχειώνουν χωρίς εμφανή λόγο και αιτία. Αυτά τα έχει βέβαια διδάξει πρώτος ο Φρόιντ, τον οποίο η Κομεντσίνι δείχνει να έχει μελετήσει τόσο όσο χρειάζεται για να παράγει μια ταινία που να μιλά κατευθείαν στην καρδιά, ιδιαίτερα μάλιστα τη γυναικεία.
Πρόκειται, λοιπόν, για μια ακόμη γυναικεία ταινία, μετά τον «Έρωτα δίχως όρια» που σας παρουσιάσαμε την προηγούμενη βδομάδα, μόνο που τώρα ο τόνος διαφέρει τελείως. Τον μεταμοντέρνο, απελευθερωτικό φεμινισμό της Πότερ διαδέχεται ο παλαιάς κοπής φεμινισμός της κόρης του σπουδαίου ιταλού κωμωδού Λουίτζι Κομεντσίνι, η οποία διασκευάζει με επιδεξιότητα ένα δικό της μυθιστόρημα ποντάροντας στην παραδοσιακή γυναικεία «φοβία του φαλλού»: Κάθε άντρας κρύβει μέσα του ένα «κτήνος στην καρδιά» (όπως είναι και ο πρωτότυπος ιταλικός τίτλος της ταινίας), το οποίο κανείς δεν ξέρει πότε θα αφυπνιστεί και θα τον καταλάβει με συνέπειες άκρως δυσάρεστες για όποια γυναίκα βρεθεί κοντά του. Η γυναίκα είναι λοιπόν εκτεθειμένη στη ζωώδη εξουσία του άνδρα, κάτι με το οποίο μπορεί κανείς κάλλιστα να διαφωνεί, ουδείς όμως μπορεί να αρνηθεί ότι αποτελεί θαυμάσιο υλικό για δράμα, καθώς και μια ευκαιρία για μια βαθιά, διαπεραστική ματιά στα πλέον απόκρυφα της γυναικείας ψυχολογίας…
ΒΑΘΜΟΣ: ***
(δημοσιεύτηκε στον εξώστη, τεύχος 742)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου